จากตำราของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าหน้าท้ายสุด จากการเขียนอักขระยันต์เขียน แล้วลบ ลบแล้วเขียน แทนการเกิดและดับของรูปนามจนนับครั้งแทบไม่ถ้วน จึงเป็นทางให้เห็นถึงซึ่งพระไตรลักษณญาณ(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา)จนแจ่มแจ้ง จนที่สุดถึง"องค์พระ"และลบเข้า"สูญนิพพาน"อันเป็นจุดหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนา ดังประโยคสุดท้ายที่หลวงปู่ศุขจารจารึกไว้ด้วยลายมือของท่านเองที่ว่า "สูญญะสูญญัง ปรมังสุขัง แล้วลบสูญมาเป็นมหาสูญ" ด้วยประการฉะนี้แลฯ   

และที่ว่า"เหรียญ 111 ปีนี้ ไม่มีใดจะเทียมทัน"นั้น จะมีความหมายและนัยยะเบื้องลึกที่สุดเป็นประการใด เมื่อพรรณนามาถึงตอนนี้ ก็น่าที่จะแจ้งใจในระดับหนึ่งโดยทั่วกันแล้วเป็นแน่

แต่ที่แน่ๆก็คือ เหรียญ 111 ปี หลวงปู่สุภานี้ เท่าที่ทราบ นับ เป็นพระเครื่องรุ่นแรกสุดในประวัติศาสตร์ที่มีการอัญเชิญพระยันต์องค์ครูนี้ มาประดิษฐานอย่างเป็นทางการชนิดที่ไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน

แม้ในยุคสมัยของหลวงปู่ศุข เกสโร วัดปากคลองมะขามเฒ่า จ.ชัยนาท เจ้าของตำรับเอง ก็ไม่เคยปรากฏมีด้วยประการทั้งปวงเช่นกัน

นับเป็น"พระเครื่ององค์ปฐมแห่งพระยันต์องค์ครู"ก็ว่าได้ไม่ผิดคำ

มิหนำ ยังได้พระอัครคณาจารย์ผู้ถึงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา วิชชา และจิตตานุภาพ ซึ่งเป็นศิษย์สายตรงในหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าอย่างหลวงปู่สุภา กันตสีโลอธิษฐานจิตปรกปลุกเสกให้อย่างดีที่สุดซ้ำอีกต่างหากดังว่า

คำที่ว่า"ไม่มีใดจะเทียมทัน"จะไม่เป็น"จริงตามความเป็นจริง"ด้วยลักษณาการเช่นใด..???? 

นี้จึงมิใช่เป็นการที่พูดลอยๆเล่นๆแบบ"เอามันส์"หรือ"สร้างทิษฐิมานะ"อันเป็นเรื่องไม่ประกอบด้วยปัญญาและสาระให้บังเกิดขึ้นไปเปล่าๆแน่ๆ

เข้าใจหรือ..????